metody pracy i standardy etyczne

Integracyjny model pracy psychoterapeutycznej

W pracy psychoterapeutycznej stosuję podejście integracyjne, elastycznie łączące dorobek współczesnej psychoterapii. 

Model integracyjny czerpie z uznanych szkół, wykorzystując wartościowe i pożyteczne dla pacjentów elementy terapii psychoanalitycznych i psychodynamicznych, egzystencjalnych, behawioralno-poznawczych, systemowych, terapii skoncentrowanej na osobie, Gestalt i podejścia skoncentrowanego na doświadczaniu. Jest stosowany z powodzeniem wielu tematów klinicznych:
  • lęk i niepokój , zaburzenia lękowe
  • gniew i kontrola agresywnych zachowań
  • smutek i żal po stracie , zaburzenia depresyjne
  • tendencje autodestrukcyjne
  • poczucie krzywdy, poczucie winy i wstydu
  • specyfika zaburzeń Dorosłych Dzieci Alkoholików
  • uzależnienia od substancji chemicznych
  • uzależnienia behawioralne (seksoholizm, bulimia, hazard, itd.)
  • współuzależnienie jako specyficzna forma przystosowania do destrukcyjnego partnera
  • PTSD - zespół zaburzeń stresu pourazowego
  • problemy małżeńskie i seksualne
  • problemy ofiar przemocy domowej

Integracyjny model pracy psychoterapeutycznej obejmuje:

  • Rozwijanie relacji terapeutycznej
  • Eksplorację doświadczeń osobistych
  • Modyfikacje poznawcze i behawioralne
  • Dramatyzacje wyobrażeniowe i ekspresyjne
  • Uzyskiwanie wglądu i zrozumienia
  • Rekonstrukcje narracji osobistych
  • Modyfikacje sposobu życia przez pacjenta


Standardy i zasady etyczne psychoterapeuty

  • Wykonując czynności zawodowe psychoterapeuta zawsze dąży do tego by kontakt z nim był pomocny dla drugiego człowieka
  • Psychoterapeuta jest świadomy swej szczególnej odpowiedzialności, zna granice swoich kompetencji i nie podejmuje zadań przekraczających jego możliwości oraz dokłada wszelkich starań by zapewnić najwyższy poziom wykonywanej pracy.
  • Psychoterapeuta ma świadomość, że jego styl życia i decyzje w sprawach osobistych mogą wpłynąć na jakość jego czynności zawodowych oraz rzutować na zaufanie społeczne, do terapeutów i praktyki psychoterapeutycznej
  • Obowiązkiem psychoterapeuty jest stały rozwój zawodowy i dążenie do rozwoju osobistego - korzysta z dorobku współczesnej wiedzy i praktyki, stara się przyczynić do postępu w swej dziedzinie oraz dąży do bezstronności i obiektywizmu w ocenie nowych technik oddziaływania profesjonalnego i nieprofesjonalnych form pomocy.
  • Psychoterapeuta udostępnia kolegom własny dorobek profesjonalny, nie przedstawia niezgodnie z prawdą swego wykształcenia, kompetencji profesjonalnych i doświadczenia zawodowego.
  • Relacje między psychoterapeutami opierają się na wzajemnym szacunku i koleżeństwie, wynikającymi ze wspólnoty wartości i celów oraz przyjętej na siebie odpowiedzialności zawodowej.
  • Psychoterapeuta nie jest obojętny na odstępstwa od zasad etyki zawodowej ze strony innych terapeutów. Stwierdzając nieetyczne postępowanie kolegi w sprawach zawodowych lub dowiadując się o takim zachowaniu, psychoterapeuta stara się przekonać kolegę o niewłaściwości jego postępowania a jeżeli taka interwencja okazuje się nieskuteczna zgłasza sprawę do Komisji Etyki Zawodowej
  • Krytyka pracy i działalności innych psychoterapeutów nie powinna mieć charakteru deprecjonującego i nie powinna służyć do rozgrywek osobistych  Intencja niesienia pomocy i staranność w wykonywaniu czynności zawodowych przez psychoterapeutę nie zależy od takich właściwości pacjenta jak pozycja społeczna, sytuacja materialna, poglądy polityczne, światopogląd, system wartości , stosunek do religii, rasa, narodowość, orientacja seksualna i wiek a także charakter problemów wymagających interwencji terapeutycznej. Psychoterapeuta jest wrażliwy na wszelkie przejawy dyskryminacji wobec pacjenta.
  • Jeżeli psychoterapeuta nie jest w stanie udzielić skutecznej pomocy z powodu braku odpowiednich kwalifikacji lub powstania wadliwej relacji z pacjentem – kieruje go do innego specjalisty.
  • Psychoterapeuta przestrzega pełnej poufności informacji uzyskiwanych od pacjenta. Nie mogą one być przekazywane innym osobom lub instytucjom z wyjątkiem takich sytuacji gdy istnieje jednoznaczny obowiązek prawny i na pisemne żądanie sądu, gdy istnieje bezpośrednie zagrożenie życia lub zdrowia innych osób związane z nie ujawnieniem tych informacji oraz profesjonalne komunikacji z innym terapeutami uczestniczącym w terapii pacjenta.
  • Psychoterapeuta nie utrzymuje w żadnej postaci kontaktów erotycznych i seksualnych z pacjentem.
  • Psychoterapeuta nie wykorzystuje relacji z pacjentem do pozyskiwania od niego lub dzięki niemu żadnych dóbr materialnych, usługowych czy osobistych wykraczających poza wynagrodzenie określone w kontrakcie.
  • Psychoterapeuta powstrzymuje się od wykonywania czynności zawodowych jeżeli okoliczności zewnętrzne lub własny stan fizyczny lub psychiczny mogą istotnie obniżyć poziom wykonywanej przez niego pracy.
  • Psychoterapeuta dba o rzetelne i oparte na empirycznych faktach dokonywanie okresowych ocen uzyskiwanych efektów prowadzonej przez siebie terapii.